Kandıra da Gün Doğumu- Ebru Turhan ÇETİNER

KANDIRA,DA GÜN  DOĞUMU 

 Yazının başlığı sizi yanıltmasın. O kadar Kandıra,da bulundum, şahane gün batımlarına şahit oldum da, kısmet mi degildi, şartlar mi denk düşmedi, benim eksikliğim mi bilemedim ama güneşin doğuşuna Kandıra da hiç şahit olamadim.

Çok mu önemliydi belki hayır ama isterdim, sahi nasıl dI Kandıra,da güneşin doğarken ruhumuza kattıkları?     

     Sabahları güne kahve ile başlamak en büyük keyfim şimdilerde ( küçükken içemezdim ayıpmış, kararırmışız vs.vs annemlerde bildiğinden değil ya öyle duymuşlar öyle söylemişler belli, yoksa bir mantığı yok herhalde)  Büyüdüm ama babaannemlerin evi kapandı ve balkonda bahçeye karşı “keyif” yapamadım. Anneannemlerin eski sallanan evinin yerini de biçimsiz ( ruhu olmayan)beton bina alınca şimdi içsem de sızı var keyfi yok.Sahi nasıl olurdu eski evlerde icseydim o kahveyi? 

       Rahmetli Ömer Mutlu dedem gibi çarşının tam orta yerinde,  elleri  arkada bağlı, sağa sola bakınıp durmak isterdim ama şimdi hiç  olmaz, hem çok karışık trafik hem de “el alem ne der, ayıpp !  ” Nasıl olurdu acaba?     

        Bilen dostlar bilir, eski radyo programcısı ve sunucu olarak Kandıra, da şöyle güzel ve Kandiraya yaraşır bir konser salonunda , ki çok büyük salon olmasına gerek yok, sunum yapamadım, güzel bir konser salonunu hak etmiyor mu Kandıra?Halen geç değil.Nasıl olurdu acaba?   

        Bir de şunu isterdim.Dillere destan ve ülkemizin dört bir yanından turlarla gelecek kadar keyifli, görkemli bir Kandıra festivali ya da şenliği olsun diye.Eski Kandıra evleri, mahalle fırınları, sembolik çarşısı olsun maketten,hatta kızakları…pideler yapılsın, bezi satılsın, bir yandan klarnetler , darbukalar çalınsın da kapsamlı bir tanıtım şenliği olsun.

Nasıl olurdu acaba?     

    Aaaa unuttum ama unutulmaması icin , Kandira nin en güzel yerine , unutulmayan kişilerin heykelleri yapılsa da hiiiicc unutulmasalar nasıl olurdu acaba?

            Son olarak da siyah _ beyaz fotoğrafların sergilendiği ya da slayt gösterimi ile izleyeceğimiz, eski yelken sineması atmosfer ve dekorunda bir yerde anıları yad etmek, buluşmak güzel olurdu, bu kez nasıl.olur du acaba demeyeceğim 

😊

           İstekler, hayaller, ukteler bitmez.vs.vs.vs….

Köpüklü kahveleriniz, demli çaylarınız bol olsun.Afiyet ve keyifle , gökyüzüne doğru bakarken gülümseyin ve iyi ki deyin , iyi kiii….

Kalın sağlıcakla…Bir tatlı huzur almaya geldik bu paylaşımlarla…     

 

Geçsin günler, haftalar,
Aylar, mevsimler, yıllar…
Zaman, sanki bir rüzgar
Ve bir su gibi aksın…
Sen gözlerimde bir renk,
Kulaklarımda bir ses
Ve içimde bir nefes
Olarak kalacaksın…

Enis Behiç KORYÜREK

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir