Şiir Köşesi- Atilla İLHAN

Şahane Serseri

yolumdan çekil yavrum

bağlasalar duramam

demir asa demir çarık dedim

neyleyim

yolculuk dedim

ağaçlara tünedi yine akşam kargalarla bir

rüzgar kendini yerden yere vuruyor

kırık dökük yıldızlar belirdi uzaktan

telsiz mevceleri ardım sıra koşturuyor

anamdan yolcu doğmuşum

yedi dağın yolları kalbimden geçer

salkım salkım mısralar gelir içimden

dudaklarımda yağmur damlaları

alır beni yollar beni alır gider

anamdan yolcu doğmuşum

nehirlerle birlikte denizlere kavuştum

akşam dedim

şu koca dünya dedim

ağlasam dedim

yola bir düşüldümü ömür boyunca gidilir

ekmeğin ve şarabın peşinden

büyük şehirler büyük aşklar

çığlık çığlığa terkedilir

ben

çocuklar gibi sevdim devler gibi ızdırap çektim

damarlarımda dünyanın bütün rüzgarları

harblere açlıklara yalnızlığıma rağmen

anamdan yolcu doğmuşum

neyleyim

gurbet dedim

vatan dedim

hürriyet dedim

Atilla İlhan

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir