AYÇİÇEĞİ
Güzel bir gün daha. Saat 6.30. camı araladım. Sabahın tertemiz havasını ciğerlerime doldurdum. Kuşların şarkılarını dinledim. Dinlendim. Huzurla doldum.
Ben iki senedir kandıra’nın Kocakaymaz köyünde kendime ait küçücük bahçesi olan bir sitede oturuyorum. Doğup büyüdüğüm, evlendiğim, çalıştığım, çocuklarımı büyüttüğüm İstanbul’dan kaçarcasına gelip yerleştiğim yer burası.
İstanbul’daki, hava, ses kirliliği, kalabalık trafik, insanların birbirine olan duyarsızlığı gibi bir çok faktör stresi de beraberinde getiriyor ve büyük şehirler insanlara bu stresi atacak zaman tanımıyor.
Çevrenizde ki insanları, hayvanları, ağaçları, çiçekleri, böcekleri daha da doğrusu insanın kendi doğasını ilgilendiren herşeyi kaçırıyorsunuz. En kötüsü de hayatı kaçırıyorsunuz.
Ben artık yapay çimlerle kaplı parklarda yürümek yerine bahçemin toprağına, yeşiline basıyorum. Parayla satın aldığım papatyaları kendi ellerimle ekip güzelliklerini seyrediyorum.
Haftada iki gün kurulan pazara gidip daha sabah dalından koparılan, tarladan toplanan meyve ve sebzeleri satın alıyorum.
Çocukluğumdan beri duymadığım belediye anonslarını dinliyorum. Kandıra yada İzmit’ten evime dönerken her mevsim renk değiştiren ormanlarda ki ağaçları seyrediyorum.temiz havasını içime çekiyorum.
Burada hayata daha yavaş ilerliyor. İnsanların acelesi yok, oradan oraya koşturup durmuyorlar. Ben de artık sakinledim, yavaşladım.
Kandıra’da ayda bir şiir toplantılarının yapıldığı Hidayet Yelkencioğlu Kültür Merkezi var.Bizkandırayız Şiir Topluluğu adı altında yapılan bu toplantılara beni de büyük bir samimiyet ve sevecenlikle aralarına aldılar. Ben bu kadar kültürlü donanımlı şiir konusuna hakim olan kişilerle beraber olmaktan çok mutluyum.
İki kıştır da köylerde açılan kurslara gidiyorum. Rengarenk çantalar örüyor, amigurumi bebekler yapıyorum. Ama en güzeli de sobanın etrafında toplanıp çay içerken yapılan sohbetler.
Bu sohbetlerden birin de kursiyer bir arkadaş dedi ki ‘’Güneşi çok sevdiği halde adı ayçiçeği konan çiçek kadar yanlış anlaşıldık bu hayatta’’
Allah’ım ne çok öğreneceğim şey var daha bu insanlardan, bu hayattan….