KANDIRA VE UZAKTA OLMAK
Kandıra li olmaktan ve soyadımın Kandıra olmasından her zaman gurur duydum.
Özellikle, arkadaşlarım tarafından soyadım ile hitap edilmek benim için onur oldu.
Mahallemiz eski adı ile karadurak yeni adı ile akdurak , köşe başları Ömer Mutlu dayım(öz dayım olsa belki o kadar sevemezdim) Ahmet Doğru amcamız, Basri Akyıldız amcamız ve biz babam Refik Kandıra, yan tarafımızda mahallemizin ve benim Efendi babam yani amcam Tevfik Kandıra( Kandıra eski belediye başkanı 1929-1935)birbirine bağlı çok güzel komsulukların, olduğu Mutlu mesut ortamda geçen çocuk luk yıllarım ..
Ancak, 1958 yılın da ki seçim öncesi babamın Akyazı ya sürgün gitmesi Oraya tasınmamız ile çok kısa süren Kandıra yaşantım oldu.ama Kandıra özlem ile kalmıştır yüreğimde
Birazda kendimden bahsetmek istiyorum.,
İlkokul ve ortaokulu Akyazı da tamamladım. Ticaret lisesinden sonra Ankara İ.T.İ.A da ogrenimime İmar ve İskan Bakanlığında çalışarak devam ettim. Ď.S.i de futbol oynadım. Askerlik dönüşü izmit te piston fabrikasında işe başladım Mahle Piston fabrikasının personel müdürlüğünü yaptım..1994 yılında Opel Ekcani kurduk ve oranın on yıl süre ile genel müdürlüğünü yaptım. Daha sonra Düzce’de ki Opel den ortaklık ve genel müdürlük teklifi aldım beş yıl sonunda sağlık nedenleri nedeni emekli oldum..Tekrar Kandıra daki
Mahallemize dönmek istiyorum, Afet ablam, Ayfer, Hatice ve daha sonra kayinbiraderimin eşi olan rahmetli Serpil, karşısında Tarık Münire ve Dilek kardeşler , deprem şehit i kardeşim Mehmet Akyildiz mahallemizin her zaman ağabey i Sabahattin ağabey karenin köşelerini tutan çocuk luk anılarım.
Birde Yılmaz-Yavuz Altay kardeş ler ile Harmanlar ve Karagayaltı maceralarım unutulmazlarımdandır .
Rahmetli teyzelerim Şadan Sümer, Şükran Akalın Türkan Özen in bende çok hakları ve emekleri vardır..mekanları cennet olsun..kuzenlerim İpek Tevfik rahmetli Ümit Sümer. Nazif-İsmail-Nur Akalın, Orhan ve Hülya Özen kardeş ler birlik ve beraberlik örneği olduk. Hepsine sağlık ve mutluluk diliyorum..
Çekirdek ailemizden bahsetmek istiyorum annem Melek, babam Refik ve ablalarım Mine Neşe ile birlikte mutlu aile içinde güzel çocukluğumuz geçti.
Babam Refik Kandıra tam bir Kandıra sevdalısı idi, Ankara da otururken arabası ile gelen arkadaşlarlarima senin araban var ben ölürsem beni Kandıra ya sen götür derdi..hatta bunu Turan Sarı ağabey e birkaç kez söylediğini bilirim.
Bir insanın ölümü bu kadar mı güzel olur, 1985 yılı temmuz 14 te Kandıra ya götürdüm Kandıra da 3 gün gezdi sanki eş dost ve akrabalar ile vedalaştı Şadan teyzelerin evinde 17 temmuz gecesi vefat etti. Hersey istediği gibi olmuştu, Kandıra da vefat etti ve Kandıra yeni mezarlığın da toprağa verildi. Mekanı cennet olsun. Ben ilk büyük acımı yaşamıştım ama birazda mutlu olmuştum çünkü babamın istedikleri fazlası ile olmuştu…
Büyüklerimiz, akrabalarımız birer birer aramızdan ayrılınca sanki Kandıra dan biraz daha uzaklaşıyor gibiyiz..
Ancak, her zaman söylüyorum Kandıra bir sevdadır ve Kandıra li olmak bir ayrıcalıktır..
Hoşcakalın…
Mehmet Kandıra